5 ay önce ilk kez yurtdısına çıktım. İtalya idi gittiğim ülke. Herkesin duyacağı o ilk heyecanı bende yaşadım. Yeni bir ülke, değişik kültür ve değişik insanlar. Bir süre geçtikten sonra gerçekten de değişik insanlar olduğunu daha iyi anladım. Nasıl anlamayayım ki ? Kahvaltı kültürü italyan kahvesinden oluşuyor.
İtalyan kahvesinin yapılış tarzı Türk kahvesine benzer. Ancak tad bakımından biraz değişik. Sert içimli
gözüken ama sadece gırtlağınızdan geçerken duyabileceğiniz bir sertlik. Ve kahvenin üzerinde o köpük yok. Hani bizde sorarlar ya, nasıl alırsınız kahvenizi diye. Burada öyle bir durum söz konusu değil. Belki de italyan kahvesinde en çok dikkatimi çeken şey, nescafe marka kahvenin sevilmemesi. Bu konuda çok katılar. Kesinlikle Nescafe (onlara göre Amerikan kahvesi) içilmiyor.
Bir kaç kez pub, kafeterya tarzı bir yere gittim. Ne içersiniz sorusuna kahve yanıtını verdim. Her durumda beklediğim nescafe tarzı kahveydi. Hatta büyük mü küçük mü diye de sordular. büyük dedim tabii ki. Önüme konan şey fincan büyüklüğünde plastik bir kap içinde kahve. Büyük isterseniz kapın içi tamamıyla olmasa bile dolu oluyor. Küçük istediğiniz zaman da yarısı dolu oluyor. Eğer İtalya ya bir gün gelirseniz bu durumla her yerde karşılaşabilirsiniz.
İtalyan mutfağı; kimilerine göre dünyanın en iyi mutfaklarından biri Fransız mutfağı ile beraber. Buna özellikle İtalyanlar çok inanıyor. Pizza almaya gittiğim de, pizzaların pişmesini beklerken önümdeki yemek dergilerini karıştırırken de buna şahit oldum. 60 sayfalik derginin 50 sayfasi pizza ve makarna (burada makarnaya pasta diyorlar, makarna pasta türlerinden birisinin turkçe yazılış şekli) tarifleriyle dolu. Derginin birinde de kebap dikkatimi çekti. Kebapta yapıyorlarmış ama kebap ile bilgi sayfanın sadece yarısını kaplıyor. Italyanların pizza aşkı gerçekten görülmeye değer. Hani sinema filmlerinde ya da çizgi filmler de olduğu kadar. En ünlüsü de Margarita, hamurun üzerinde domates ve peynirden oluşuyor.
Bu insanlar gerçekten pizza'yı seviyorlar. Öyle ki, sabah erken saatte evden çıktınız, çok acil bir işiniz var veya bir yere yetişeceksiniz ve acıktınız. Hemen bir kafeteryanın önünde durup (pizzacı ya da resturant değil) bir dilim pizza alıp yiyebilirsiniz. Poğaça tarzı börek çeşitlerini şuana kadar görebilmiş değilim. Olsa da yesek.
Buradan çıkarabileceğim sonuç, lezzetli yada damak tadınıza hitap edebilecek tek yiyeceğin pizza olduğudur. O dünyaca unlu, hatta en iyi mutfaklardan birisi olan Italyan mutfağından çıkartabileceğiniz en iyi şey pizzadır. Bundan dolayıdır ki, bütün italyanlar pizzayı bayılarak yiyiyorlar.
Sizin için bir kaç şey söyleyeyim ek olarak Italyan mutfağı hakkında.
Canınız kuru fasulye mi çekti, kuru fasulyeye çok benzer bir yiyecek bulabilirsiniz. Fasulye çorbası. Burada yemek eğer suluysa çorba statüsüne giriyor. Bunun için kuru fasulye çorbadır. Burada sulu yemek kültürü yok. Sabahları çorba içmesini seven biri olarak merak edip bir kaç kez denedim buradaki çorbalardan. Içeceğiniz çorbanızın içinden salatalık çıkabilir. çünkü benim karşıma kabak parçalarıyla birlikte çıktı. Hatta nar taneleri de vardı. çorbayı bizim tarifimizle içmiyorsunuz. Yemek durumundasınız. hanı Türkiyede denir ya, çorba içmeye gidiyorum diye. Burada öyle bir şey söz konusu değil.
2 ay önce resturant'a gittik. akşam yemeği için. Önümüze ilk konan şey peynir, ekmek salam tarzı bir şey. koca tabağın içinde ikiser üçer dilim peynir ve salam. Tadı güzeldi. asla çirkin diyemem. Ancak bir Türk olarak o sulu yemek tarzı bir şey aradım. peynirler ve salamlar bittikten sonra patlıcan ile birseyler kızartıp getirmişler. Sarımsak domates soslu. Sarımsak yiyemediğim için tadına bile bakamadım malesef. Üzerine yine buna benzer bir şeyler getirdiler. sulu yemek tarzı bir şey değildi tabii. Aç kalkmadım masadan. Şarap vardı masa da çünkü. Kimseye belli etmeden ekmek ve şarap ile karnımı doyurdum.
Çorba ve sulu yemek bakımından çok fakir bir mutfak. Et ile yapılan yemekleri söylemesem yeridir. Etleri genellikle haşlayıp öyle yiyorlar. Merak edip sucuk yemeye kalktım iki sefer. Her iki defa da yiyemedim. İlkinde sucuğu kesmek için sucukla kavga ettim. Hatta sucuğun kesimlesi için sucuğa eziyet bile çektirdim. İkincisinde ise tam tersi çok kolay kesiliyordu. Ancak kıyma gibi dağılıp duruyor sucuğun içinden çıkan et parçaları. Her ikisinde de yiyemedim. Köfte tarzı herhangi et yemeği yok. Yani aramaya kalkarsanız burada köfte tarzı bir şeyler, çok ararsınız.
Türkiye ya da Türkler derseniz eğer Avrupa'da insanların aklına ilk kebap geliyor yemek konusunda. Ancak buradaki insanların anladığı ve bildiği kebap, döner kebap oluyor. Adana, Urfa, Patlıcan yada şiş kebap falan değil. Kebap! mmmmmmm diye seslerin çıktığını duyabilirsiniz. Lezzetli buluyorlar anlayacağınız. Ancak dediğim gibi kebap, döner kebaptır. Ve yapanlar en azından İtalya da, Türkler değildir. Hintliler ve Pakistanlılar çok yapıyorlar. Bir tanesine sorduğumda nasıl öğrendin kebap yapmasını diye, Hintli birisinden öğrendiğini söyledi Pakistanlı. Yedikleri de Türklerin yaptığı kebapda değil. Yine de güzeldi.
Burada İtalyancayı öğrenmek için kursa gidiyorum. Yaklaşık bir ay oldu kurs başlayalı. Bir gün hoca (İtalyanlar profesöre diyorlar teacher sözcüğü benzeri falan değil) sınıftan Tunuslu arkadaşla konuşuyorlar İslam kültürü üzerine. Bu Tunuslu arkadasın İtalyancası bizden daha iyi durumda. Konuşup anlaşabiliyor. Bende az çok anlamaya çalışıyorum. Konuştukları konu, muslumanlar içki içip içmedikleri ve hangi zamanlarda içtikleri. Sonra hoca bana dönüp sordu. İçki içiyormuşun diye. Bende karşılık vermeye çalıştım.
- Nastro Azzuro buono buono.
- Bravo, Bravo. .......... (burada bir şeyler dedi ama anlamadım) con pizza ?
- No pizza, non piacho pizza, solo birra.
- ..................... (birseyler dedi ben yine tam anlayamadım ama söyle cevap verdim)
- Non piacho, solo birra
Diğer arkadaşlarda anladılar tabii. Merak edip sordular diğer İtalyan yemeklerinden.
- Mozzarella ?
- No.
- Pasta ?
- No.
- .......................... ? (ne yiyorsun anladimda)
- No.
Allahtan bir Filipinli bir arkadaş ingilizce biliyor da, o sordu ne yemek yiyorsun burada diye. Kendim yapıp kendim yiyorum dedim.
Meat dediler, Cheese dediler, hiç birini beğenmediğimi söyledim. Yemek yapmasını bildiğimi ve kendim için yemek yapıp yediğimi söyledim. Hoca ne düşündü acaba İtalyan yemeklerini beğenmediğimi söyleyince diye de merak ettim. Italyanca soramadığım için hoca da ingilizce bilmediği için bu merak öyle kaldı.
Buraya 5 ay oldu geleli, söyle ağız tadıyla güzel bir yemek yiyemedim İtalyan mutfağından. Kendi bildiğim Türk yemeklerini yapıp götürüyorum işi. Peki sadece bu kadar mi İtalyan kültürü. Bir de bu insanların karakterleri var. Onu daha sonra yazacağım. Türkiye'nin kıymetini bilin.
Son olarak Riso diye bir yemekleri var. Pek beğenerek yiyorlar. İçinde pirinç var. Pirinç ile yapılan bir yemek türü. Lapa tarzı yemekleri severseniz yiyebilirsiniz. Ben hiç beğenmedim.
İtalyan Yemeği Riso
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
İtalya
Akp
Bilim Kurgu
Ece Temelkuran
Kürtçe
Deniz Feneri
Nostradamus ve Türkiye'nin Geleceği
İtalyan Yemekleri
İtalyanlar
'Ben Atatürkçü Değilim' Murat Menteş
15 Şubat Yaklaşırken
21 Mart Nevros
22 Nisan
A. Snurov kimdir ?
Abdullah Öcalan
Akil Adamlar
Ali Rıza Demircan
Ana Dilde Savunma Hakkı
Arabesk
Aydınlık'ta iki isim değişti
Aylin Tekiner ve Heykel
Belge yayınları
Birsen Tezer ve yeni dönem pop şarkıları
Bulut Atlası
Bülent Arınç
Caner Taslaman
Cemaat
Cemіl İрekçi
Cumhuriyet Gazetesi
Cеm Mumcu
DSIP ve Marksist.org'un Emperyalizm ile İmtihanı
Doğru Namaz'ın yolu Doğru Seks'ten geçer
Ece Temelkuran ve Pizza
Elest Yayınevi
Elif Çakır
Elif Şafak
Ermeni Soykırımı
Esra Elönü Nedir
Ferec Kürtçe Heavy Metal
Filistin
Filistin 194. Ülke
Hanifi Kayıkçı
Hobbit ve Felsefe
J. J. Abrams
Jared Diamond
Kamil Sönmez
Kokain
Korku Filmleri
Madonna
Makarna
Mehmet Ali Birand
Milliyetçilik
Napoli
Nihal Bengisu
Pelin Batu
Pink Floyd
Pizza
Pkk
Progressive rock
Ragıp Zarakolu
Rock
Roger Waters
Satanist
Selahaddin Eyyubi
Selis Yayınları
Sessiz Tepe
Sibel Üresin
Sivas Katlliamı
Star Trek
Sucuk
Sırrı Sakık
Taciz
Taciz ve Tecavüz
Tecavüz
Tüfek Mikrop ve Çelik
Türkiye'de Progressive Rock
İbo Mahir ve Deniz
İbrahim Kaypakkaya Kimdi
İlhan İrem Vardı Noldu O'na
İngiltere ‘Kürt Soykırımı’nı tanıdı
İsrail
İtalyan Kahvesi
İtalyanca
İtalyanlar 1. Bölüm
İtalyanları Türklere Bakışı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.