Kısa bir süre önce bir arkadaşla cehalet üzerine konuşurken, bilginin cehaleti ortadan kaldırdığını söyledi. Bende bu söze karşı çıktım. Bilgi cehaleti ortadan kaldırmaz, tam tersine cehaleti daha tehlikeli hale getirir. O bilginin cehaleti ortadan kaldırdığını söylemeye devam etti.
Cehalet bilgiye sarmalanırsa, bilgi cehaleti bertaraf eder.
Eğer cehalet bilgiyle sarmalanırsa bilgi cehaleti alt eder.
Eder mi?
Bunun üzerine şu basit bir soruyla olaya nasıl bakması gerektiğini gösterdim. Çok basit bir soru.
Evrim’e (Kuram yada Teori) inanıyor musun?
1. İnanıyorum.
2. İnanmıyorum.
3. Bana biraz şey geliyor, tam olarak bilmiyorum açıkçası.
Arkadaş 3. cevaba benzer birşeyler söyledi.
Yanlış değil aslında. Bu soruya genelde bu şekilde cevap verilir. Ancak cevap veren kişi evrim’in bilimsel bir teori yada kuram olduğunun farkında bile değildir. Bu kişilere göre bütün bu bilimsel kuramlar, teoriler kendimizi, çevremizi anlamak içindir. Dinlerin herşeyi açıklama iddiası ona göre bilimin sorumluluğu altına girmiştir. Dinler inanıp inanmamak konusunda kişiye özgürlük verir. İnanırsan cennet’e, inanmazsan cehennem’e gidersin. Bilim’de bu yoktur. Kişi inanıp inanmayarak olayı yorumlamaya kalkar. Bilincinin altında inanç vardır . Bir bilim teorisini yada kuramını inancıyla yorumlar. İnancına uygunsa, inancını sarsmıyorsa, o, doğru gerçektir. İnancına uygun değilse inanmıyorum yada bilmiyorum cevabı verilir.
Daha net anlaşılması için şöyle bir soru daha soralım.
Yerçekimine inanıyor musun?
Evrim için verilen cevapların hepsini yerçekimi için de kullanın. Ne kadar aptalca cevap verildiği anlarsınız.
Günümüzde Evrim teoriden çıkıp bilimsel bir kuram haline gelmiştir. Yerçekimi gibi Evrim de bir kanun haline gelecektir. Ancak daha çok zamanımız var. Yanda resimde ki profesör gibi profesörlerimiz varoldukça insanoğlunun bilgiye bilime bakışı da kolay kolay değişmeyecek.
Demek ki bilgi cehaleti alt etmiyormuş. Daha tehlikeli hale getiriyormuş.
Cehalet bilgiye sarmalanırsa, bilgi cehaleti bertaraf eder.
Eğer cehalet bilgiyle sarmalanırsa bilgi cehaleti alt eder.
Eder mi?
Bunun üzerine şu basit bir soruyla olaya nasıl bakması gerektiğini gösterdim. Çok basit bir soru.
Evrim’e (Kuram yada Teori) inanıyor musun?
1. İnanıyorum.
2. İnanmıyorum.
3. Bana biraz şey geliyor, tam olarak bilmiyorum açıkçası.
Arkadaş 3. cevaba benzer birşeyler söyledi.
Yanlış değil aslında. Bu soruya genelde bu şekilde cevap verilir. Ancak cevap veren kişi evrim’in bilimsel bir teori yada kuram olduğunun farkında bile değildir. Bu kişilere göre bütün bu bilimsel kuramlar, teoriler kendimizi, çevremizi anlamak içindir. Dinlerin herşeyi açıklama iddiası ona göre bilimin sorumluluğu altına girmiştir. Dinler inanıp inanmamak konusunda kişiye özgürlük verir. İnanırsan cennet’e, inanmazsan cehennem’e gidersin. Bilim’de bu yoktur. Kişi inanıp inanmayarak olayı yorumlamaya kalkar. Bilincinin altında inanç vardır . Bir bilim teorisini yada kuramını inancıyla yorumlar. İnancına uygunsa, inancını sarsmıyorsa, o, doğru gerçektir. İnancına uygun değilse inanmıyorum yada bilmiyorum cevabı verilir.
Daha net anlaşılması için şöyle bir soru daha soralım.
Yerçekimine inanıyor musun?
Evrim için verilen cevapların hepsini yerçekimi için de kullanın. Ne kadar aptalca cevap verildiği anlarsınız.
Günümüzde Evrim teoriden çıkıp bilimsel bir kuram haline gelmiştir. Yerçekimi gibi Evrim de bir kanun haline gelecektir. Ancak daha çok zamanımız var. Yanda resimde ki profesör gibi profesörlerimiz varoldukça insanoğlunun bilgiye bilime bakışı da kolay kolay değişmeyecek.
Demek ki bilgi cehaleti alt etmiyormuş. Daha tehlikeli hale getiriyormuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.